Zgnilizna drewna i inwazja owadów stanowią poważne zagrożenie dla integralności strukturalnej materiałów drewnianych, dlatego regularne inspekcje mogą pomóc we wczesnym wykryciu uszkodzeń i podjęciu działań naprawczych, zanim ulegną one dalszemu pogorszeniu.
Czynniki atmosferyczne, inwazje owadów i ataki grzybów mają znaczący wpływ na żywotność domów z bali. W szczególności ataki grzybów często stanowią poważniejsze wyzwania strukturalne niż inwazja owadów lub same czynniki atmosferyczne.
Narażenie na wilgoć
Drewno jest naturalnie higroskopijne i ma tendencję do osiągania równowagi wilgotności z otoczeniem. Jego komórki składają się z naturalnych polimerów, takich jak celuloza i lignina, które magazynują wodę zarówno w postaci wolnej, jak i w połączeniu z cząsteczkami celulozy, czyniąc drewno podatnym na nadmiar wilgoci, która może potencjalnie pęcznieć, wypaczać się i gnić, stwarzając poważne zagrożenie strukturalne dla każdego budynku, w którym się znajduje. Dlatego też należy podjąć kroki zapobiegawcze w celu ochrony drewna przed nadmiernym poziomem wilgoci, ponieważ może to siać spustoszenie w jego strukturze.
Wysoki poziom wilgoci w drewnianych belkach może prowadzić do gnicia i inwazji owadów, osłabiając ich nośność i tworząc niebezpieczne środowisko pracy lub życia dla każdego, kto tam pracuje lub mieszka. Co więcej, nadmiar wilgoci może prowadzić do rozwoju pleśni, tworząc niezdrowe środowisko wewnętrzne.
Poziom wilgotności drewna można określić za pomocą metody oporności elektrycznej lub pojemnościowej miernik wilgotności z izolowanymi sondami. Odczyty powinny być pobierane z wielu punktów w całym drewnie w poszukiwaniu wilgotnych obszarów, w których warunki suszenia są najgorsze, przed uśrednieniem tych odczytów w celu uzyskania wartości wilgotności.
Mierniki zawartości wilgoci mierzą zarówno poziom wody związanej (woda zatrzymywana w komórkach przez mikrofibryle), jak i wody wolnej, takiej jak wilgoć z powietrza lub woda ciekła w komórkach. Związana woda opuszcza drewno, gdy wysycha, co prowadzi do kurczenia się. Po ponownym wprowadzeniu wilgoci do drewna następuje jednak jego ekspansja - znana jako utwardzanie powierzchniowe.
Termity (Oryctidae) i pszczoły stolarskie (Formicidae: Formicinae) to dwa owady, które mogą uszkadzać drewno. Termity są notorycznie niszczycielskimi owadami żywiącymi się drewnem, zdolnymi do powodowania rozległych uszkodzeń strukturalnych. Pszczoły stolarskie preferują niepomalowane powierzchnie drewniane jako miejsca gniazdowania; powtarzające się gniazdowanie przez pokolenia może prowadzić do znacznego uszkodzenia drewna i uszkodzenia konstrukcji.
Zainfekowane drewno może służyć jako pokarm dla niszczących drewno chrząszczy, takich jak świdrowiec nabrzeżny, który żeruje na zakopanym drewnie w lokalizacjach przybrzeżnych i tworzy rury użytkowe od gniazda do fundamentów.
Inwazja owadów
Inwazje owadów powodują nieodwracalne szkody w strukturach i artefaktach. Wiadomo, że przegryzają drewno, rozrywają papier i kleje, zjadają tkaniny, a także żywią się nimi. Większość inwazji ma miejsce w ciemnych i odosobnionych miejscach, a oznaki obejmują ślady gryzienia, pajęczyny, granulki kału lub złogi jaj - wśród wielu innych.
Warunki wewnątrz budynku również mogą mieć wpływ na jego podatność na inwazję owadów. Wilgotne środowisko może odstraszać owady, utrzymując ich ciała wilgotne przez dłuższy czas, a tym samym opóźniając wysychanie; z drugiej strony wiele szkodników rozwija się w wilgotnych miejscach, które zapewniają im niezbędne źródła wody do przetrwania.
Termity suche (Reticulitermes) powszechnie atakują słupy użytkowe, szopy i stosy tarcicy w tartakach; mogą również infiltrować domy, atakując krokwie, kalenice, panele poszycia i ramy drzwi / okien. Inne świdrowate, takie jak Ptinidae lub Dermestidae, mogą powodować poważne uszkodzenia materiałów drewnianych.
Drewno konstrukcyjne może wydawać się mało prawdopodobnym domem dla owadów, jednak wiele gatunków z różnych rzędów zadomowiło się w nim. Grzyby są kluczowymi źródłami pożywienia, które wspierają rozwój owadów; owady również polegają na nich w dużej mierze, jeśli chodzi o schronienie.
Gnijące drewno przyciąga owady, ponieważ zapewnia im wilgoć i składniki odżywcze niezbędne do wzrostu, a jednocześnie przyciąga gryzonie i ptaki jako szkodniki.
Muzea mogą ograniczyć zagrożenie ze strony szkodników poprzez zapewnienie skutecznej wentylacji pomieszczeń magazynowych i skrzyń oraz dobre uszczelnienie budynku w celu uniknięcia wnikania wody i gnicia grzybów.
Świetny sposób na zapobieganie inwazja owadów w kolekcjach jest przechowywanie ich w hermetycznych pojemnikach o wilgotności względnej poniżej 65%. Pracownicy muzeum powinni regularnie sprawdzać przechowywane zbiory pod kątem śladów inwazji, takich jak ślady gryzienia lub odchody.
Owady mogą przedostawać się do muzeów przez otwory wentylacyjne i przewody kanalizacyjne, przedmioty wypożyczone od zwiedzających, towary zakupione na zasadzie wypożyczenia lub towary sprzedawane jako towary. Wyeliminowanie czynników wabiących poprzez sanityzację terenu i kwarantannę, a także zmniejszenie aktywności owadów poprzez zabiegi owadobójcze może pomóc zmniejszyć ryzyko infestacji.
Wzrost grzybów
Grzyby są naturalnymi rozkładaczami drewna, przyczyniając się w znacznym stopniu do recyklingu składników odżywczych w lasach i innych środowiskach, służąc jednocześnie jako gatunki wskaźnikowe dla inicjatyw ochrony przyrody. Niestety, ich zdolność do rozkładu drewna może stanowić poważny problem dla właścicieli domów.
Wzrost grzybów w domach jest nie tylko nieestetyczny, ale może zniszczyć elementy, które sprawiają, że drewniane belki i drewno są mocne i odporne - takie jak sucha zgnilizna. Grzyb odżywia się włóknami, które nadają drewnu wytrzymałość, a także innymi materiałami, takimi jak beton, tynk i zaprawa, więc zrozumienie jego przyczyny i sposobu wykrycia jego obecności są kluczowe dla zapobiegania jego rozprzestrzenianiu się.
Wszystkie grzyby gnilne wymagają wystarczającej ilości wilgoci, aby uzyskać dostęp do polimerowych składników drewna i je rozkładać. Strzępki grzybów zaczynają się od wykorzystania wzajemnych połączeń między komórkami ściany komórkowej drewna, aby rosnąć z jednej komórki do następnej, ostatecznie wchodząc do jej rdzenia, otaczając ją ECM (macierzą zewnątrzkomórkową).
W miarę rozrastania się tych struktur wydzielają one różne metabolity w celu depolimeryzacji i trawienia wybranych polimerowych składników drewna. Jednak ze względu na złożony skład chemiczny polimerów ligniny w komórkach drewna, które stanowią wyjątkowe wyzwanie dla organizmów poszukujących energii z tego źródła; tylko te grzyby, które opracowały strategie przezwyciężenia takiej odporności, mogą uzyskać dostęp do tych polimerów i skutecznie je degradować.
Brązowa, biała i miękka zgnilizna są często klasyfikowane oddzielnie na podstawie wyglądu uszkodzonego drewna; jednak te trzy grzyby rozkładające celulozę w rzeczywistości należą do jednej grupy i wszystkie mają wspólne powinowactwo do metabolizowania polimerowych składników drewna różnymi metodami.
Zrozumienie, w jaki sposób grzyby uszkadzają drewno, może pomóc projektantom w projektowaniu konstrukcji, które przetrwają próbę czasu, ponieważ zapewnia wgląd w grzyby, które je atakują i wykorzystują jego właściwości. Co więcej, skuteczny projekt powinien ograniczać narażenie drewna na nadmiar wilgoci poprzez efektywny dobór naturalnie trwałego drewna lub chemiczną impregnację biocydami. Konieczne jest jednak przeprowadzenie dalszych badań w celu opracowania powłok o długotrwałej wydajności, które lepiej dostosowują się do rozszerzających się i kurczących powierzchni drewnianych, aby udaremnić wszelkie wysiłki grzybów związane z ich atakowaniem i wykorzystywaniem.
Naprawa zgnilizny
Przed podjęciem decyzji o wymianie lub naprawie konstrukcji drewnianych, pierwszym krokiem powinna być ocena stopnia ich uszkodzenia. Na przykład, jeśli śrubokręt z łatwością penetruje uszkodzone drewno, oznacza to zmiękczenie, które wymaga wymiany - takie jak parapety, ramy drzwi i deski tarasowe ze znaczną zgnilizną, która zagraża integralności strukturalnej; wymiana powinna być ogólnie uważana za lepszą niż próby naprawy w takich przypadkach; chyba że ograniczona zgnilizna dotknęła tylko odizolowanej sekcji, która nadal wspiera element, naprawa może nadal być opcją w zależności od stopnia uszkodzenia.
Rozpoznanie i szybka reakcja na gnicie drewna ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jego zdrowia, ochrony integralności strukturalnej i estetycznego wyglądu drewnianych konstrukcji, przy jednoczesnym zwiększeniu wartości i zbywalności aktywów wykonanych z drewna. Co więcej, podejmowanie proaktywnych działań przeciwko jej skutkom może zaoszczędzić kosztownych napraw, a także potencjalnych roszczeń odszkodowawczych ze strony firm.
Mokra zgnilizna może być leczona poprzez wyeliminowanie jej źródła, podczas gdy sucha zgnilizna wymaga usunięcia dotkniętego drewna, jego zarodników i leczenia fungicydem w celu powstrzymania dalszego rozkładu. Po odnowieniu należy również zastosować środki konserwujące, aby zwiększyć trwałość i zmniejszyć ryzyko przyszłego rozkładu.
Deweloper nieruchomości komercyjnych został zmuszony do poniesienia kosztownych kwestii prawnych i utraty sprzedaży po tym, jak drewniany siding i szkielet budynków doświadczył rozległej zgnilizny, co wymagało kosztownych napraw, a także obaw o bezpieczeństwo kupujących. Marina doświadczyła również kosztownej zgnilizny doków i pali, co ujawniło słabości strukturalne stwarzające ryzyko dla klientów i osłabiło środki bezpieczeństwa dla gości.
Zapobieganie gniciu Właściwa konserwacja i regularne kontrole wszystkich konstrukcji drewnianych znajdujących się w obszarach narażonych na działanie wilgoci są kluczem do skutecznej ochrony drewna. Szybkie rozwiązywanie problemów z wilgocią, odprowadzanie wody z dala od konstrukcji, wybieranie odmian drewna przeznaczonych do kontaktu z gruntem, a także regularne czyszczenie i uszczelnianie może przedłużyć ich żywotność i zmniejszyć ryzyko narażenia na wilgoć i grzyby. Co więcej, właściwa wentylacja na poddaszach i w przestrzeniach pełzających również pomaga stworzyć suche warunki, zmniejszając ryzyko gnicia.
