Houten huizen in Engeland – Een korte geschiedenis
De vroege inwoners van Engeland en veel immigranten uit andere landen bouwden hun houten huizen in Engeland van lokaal beschikbare materialen. Sommige waren woningen voor alleenstaanden, andere waren woningen voor gezinnen. Eén familie was eigenaar van het land en woonde erin, terwijl een andere familie in huurwoningen op hetzelfde terrein woonde. Op deze woningen rustte geen hypotheek en het was ook niet de bedoeling dat ze beleggingspanden zouden worden. Het was precies het tegenovergestelde; het waren huizen voor de ‘eerste familie’ of huurders die hun brood verdienden met wat ze hadden gebouwd. Pas later realiseerden mensen zich dat de mogelijkheden om met dit soort investeringen geld te verdienen aan huizen onbeperkt waren.
Qua grootte en vorm waren de gemiddelde houten huizen in Engeland niets meer dan blokhutten. Dit komt omdat de huizen van de vroege kolonisten verspreid waren over een uitgestrekt gebied. Elk land heeft zijn unieke cultuur, en als gevolg daarvan waren de gebouwen die in Engeland werden gebouwd niet anders. De Noord-Britse koloniën waren bijvoorbeeld geconcentreerd in het noorden van Engeland, terwijl de Zuid-Britse koloniën verspreid waren langs de zuidelijke kustlijnen. De grenzen tussen de twee groepen koloniën waren niet altijd duidelijk, en als gevolg daarvan waren er veel discussies over welke groep wat bezat.
Toen de Engelsen zich vestigden en hun huizen bouwden, lieten ze veel artefacten achter die teruggaan tot de 13e eeuw. Denk hierbij aan deuren, balken, open haarden, muren, graanschuren en opbergdozen. Al deze items vertellen ons over het leven toen deze huizen werden gebouwd. Ze vertellen ons ook over de soorten gezinnen die in deze vroege gemeenschappen leefden. Deze gezinnen bestaan doorgaans uit een vrouw, twee of drie kinderen en misschien enkele bedienden of arbeiders.
In veel van deze vroege gemeenschappen hielpen de kinderen zelf met het bouwen van houten huizen. Naarmate ze ouder werden, kregen de kinderen meer verantwoordelijkheden, zoals het vuilnis buiten zetten, hout hakken en spullen binnenbrengen. Het is mogelijk dat de houten huizen niet groot genoeg waren om aan ieders behoeften te voldoen en daarom zijn er andere materialen gebruikt. Zo werd voor de vloeren en muren baksteen gebruikt, terwijl voor de dakbedekking stro werd gebruikt.
Naarmate de bevolking van deze houten huizen in Engeland groeide, veranderden de behoeften van de mensen. In de jaren die volgden stimuleerde de overheid de bouw van grotere woningen. Dit werd gedaan om meer stedelijke centra te produceren en de overbevolking in veel steden in Engeland te verlichten. Tijdens de industriële revolutie woonden de meeste stedelijke bevolkingen in grote huizen gemaakt van bakstenen of andere stevige materialen.
Er is één interessant feit over deze houten huizen in Engeland. Velen van hen werden door het ministerie van Binnenlandse Zaken in Engeland als kantoor vermeld. Deze houten huizen in Engeland werden gecreëerd als kantoorruimtes zodat de arbeidersklasse een plek zou hebben te blijven. Deze kantoorruimte zou gescheiden zijn geweest van de gezinswoning. Zo begon de arbeidersklasse zich te voelen, alsof ze een eigen huis hadden, ver weg van hun familie. Veel van deze houten huizen in Engeland werden ook wel ‘sprookjeshuizen’ genoemd, omdat veel arbeiders in Engeland hun huizen zo zagen.
De beschrijving van het ‘sprookje’ komt overeen met de waarheid over hoe deze houten huizen in Engeland werden waargenomen door de mensen die ze bezaten. Ze werden gezien als afgescheiden van de rest van het gezin en daarom als een plek waar mensen hun vrije tijd konden doorbrengen. Ze waren ook behoorlijk gezellig vanwege de aard van hun constructie. Ze werden meestal op het platteland of op het platteland gebouwd. De mensen in deze plattelandsgebieden beschikten vaak niet over de luxe van modern sanitair en kooktechnieken.
Hoewel de landelijke woonstijlen van die tijd warm en gastvrij waren, kan dit soms een nadeel zijn. Omdat mensen zoveel tijd buiten dit type huis doorbrengen, wordt verwacht dat er een gebrek is aan goede ongediertebestrijdingspraktijken. Vaak probeerde een gezin basismethoden te gebruiken, zoals het blussen van een vuur of het uithangen van een lijn. Hoewel deze methoden vandaag de dag nog steeds worden gebruikt, is het voordeel van het bezitten van een houten woning ten opzichte van andere typen dat u zich geen zorgen hoeft te maken over insecten.